Τετάρτη 29 Ιουλίου 2015

Εμένα οι φίλοι μου ....

Εμένα οι φίλοι μου είναι ελάχιστοι, μετρημένοι.
Εμένα οι φίλοι μου είναι πολύτιμοι σαν μικρά κόκκοι χρυσού κρυμμένοι σε αυτούς της άμμου.
Εμένα οι φίλοι μου πετούν ψηλά ακόμα κι αν έχουν κομμένα φτερά.
Εμένα οι φίλοι μου κολυμπούν στα βαθιά ακόμα κι να δεν ξέρουν κολύμπι.

Και τους αγαπώ γιατί είναι λίγοι και διαλεγμένοι ένας ένας, μια μια !

Και θα τους αγαπάω ακόμα κι αν έχουν μαλλιά μακριά ή κοντά ή καθόλου ... (... γιατί αν έχουν μακριά θα είναι αχτένιστα αλλά καθαρά και θα ανεμίζουν στον αέρα, ενώ τα κοντά θα θυμίζουν παιδί και τα τίποτα θα βγουν πάλι)
 .... ακόμα κι αν έχουν  ένα χέρι ή ένα πόδι ... (γιατί με το άλλο θα κάνουν θαύματα)
..... ακόμα κι αν βλέπουν από το ένα μάτι, ή κι αν δε βλέπουν καθόλου (..γιατί τότε θα βλέπουν με τα μάτια της ψυχής) ....
 ..... ακόμα κι αν δεν ακούνε ... (γιατί τότε θα με κοιτάνε στα μάτια για να καταλάβουν όχι τι λέω αλλά τι νιώθω) ....
 ..... ακόμα κι αν δεν έχουν όλα τα "μέσα" τους υγιή  (γιατί με αυτά που έχουν θα παλέψουν για αυτό το άτιμο πλασματάκι που λέγεται ζωή)

Γιατί εγώ τους φίλους μου τους αγαπώ ακόμα και αν δεν είμαι εκεί