Βουτιά στο κενό.... a piece of cake!

Είμαστε περιπετειώδης τύποι!
Και ο Θεός το ξέρει και είπε έτσι να μας έχει λίγο στην τσίτα για να μην πλήττουμε.

Τέρμα.... θα το πάρουμε απόφαση, κάθε βήμα μας και βουτιά στο κενό, γιατί το κενό δεν είναι άδειο, έχει μέσα του μικρά όμορφα γλυκά πλασματάκια, που πετούν με διάφανα φτερά, γεμάτα ασημόσκονη και αφήνουν πίσω τους μικρά συννεφάκια, μικρές ασημένιες διαδρομές στην, τάχα, μαυρίλα του κενού!
Τα όνειρα μας είναι,  εκεί...  φάγαμε τον κόσμο να τα ψάχναμε ...θυμάσαι;
Εκεί είναι, εκεί θα τα βρούμε!
Μας περιμένουν, θα μπούμε με μια μικρή ασημένια απόχη, με αλεξίπτωτο φτιαγμένο από μπαλώματα μεν , αλλά γερό και δυνατό, και θα μας επιτρέψει  να μπούμε στο κενό και να βγούμε με ασφάλεια.
Θα κρατάμε τη μικρή απόχη, και τσουπ, ένα ένα θα τα πιάνουμε κα θα τα βάζουμε σε εκείνο το σάκο, κόκκινο σαν του Άγιου Βασίλη που κρύβει τα δώρα των παιδιών την Πρωτοχρονιά. Θα είναι δώρα αυτά τα όνειρα, τα δώρα που μας χρωστάνε. Θα τα πάρουμε μόνες μας Κι αν εσύ κιοτέψεις γιατί σε κόβω έτοιμη είσαι να κάνει πίσω , θα βουτήξω εγώ και θα τα πάρω. Και θα στα φερω πακέτο έτοιμο να τα ανοίξεις και να γελάσεις, να χαρείς!
Και να είσαι σίγουρη ότι θα τα πιάσω όλα και τα δικά μου και τα δικά σου!
Και μετά θα πάμε μια ωραία βόλτα, στα νησιά μας, μόνες μας και θα λιώσουμε στην παραλία, απόγευμα, για να μη σε χαλάει κι ο ήλιος. Και δεν θα σε τρέχω στα βουνά, όλα πίσω θα τα κάνω! Να περιμένουν! Τώρα προηγείται η ζωή!
Και μετά όλα θα ΄ναι απλά και εύκολα και τίποτα δεν θα σε ξαναπειράξει!

Μια βουτιά είναι πάλι. Πάρε ανάσα, και βούτα.
Σε λίγο θα βγεις χαμογελώντας!
Σε αγαπάω!