Κυριακή 22 Μαρτίου 2015

"Καλ"Ι"μέρα" .... λέμε!

Να τα πάλι τα περίεργα!

Ένα ωραίο πρωί  εμφανίζεται ως φάντης μπαστούνης, "έρωτας"  από τον καιρό του Νώε, στην αγαπημένη μου φιλενάδα!
Όταν λέμε φυσικά από τον καιρό του Νώε, δεν εννοούμε και τόσο παλιά πια, απλά δυο τρία χρόνια πίσω. Απλά είχε ξεχαστεί μέσα στην υγρασία, μούχλα ένα πράμα και είχε πάρει το πρασινουλί χρώμα και είχε χαθεί στα φυτά της αυλής!

Κι όταν λέμε έρωτας (πάλι φυσικά), εννοούμε εκείνον τον μονόπλευρο, γιατί εκείνη καρδιοχτυπούσε. Αυτός καρδιοχτυπούσε στα λόγια!
Βασικά, δεν ήταν καν έρωτας (της τα ΄λεγα εγώ, αλλά ποιος με ακούει τη σοφή;) Ενθουσιασμός ήταν που τσουππππ καρφιτσούλα και ξεφούσκωσε! Τότε για εκείνη, όταν ο λεγάμενος αποφάσισε ότι δεν του ήταν αρκετή και από "μωρό μου" και "καλό μου", σε μια νύχτα εξαφανιζόλ, για να της κοτσάρει λίγες μέρες μετά, τη φωτογραφία αγκαλιά με την νέα αγαπημένη (και μόνιμη πλέον, όπως δείχνουν τα πράγματα), ήταν έρωτας βαρύς, ξενύχτια και κλάμα!
Αλλά μετά της πέρασε, μέσα σε μια εβδομάδα.

Έλα όμως τώρα που ο τύπος σε μια δύσκολη στιγμή της ζωής του, (του κάτσανε μια δυο ατυχίες). και καθώς περνάει και το πρώτο βάλτωμα στη σχέση του ... ε.... δυο τρία χρόνια βράδυ, πρωί, με τον ίδιο άνθρωπο ολημερίς...), θυμήθηκε έτσι να της πει μια "καλημέρα".

Αφού φυσικά, είχαν προηγηθεί μια δυο "καλημέρες", στο άσχετο, έτσι απλά ως λέξεις, να υπάρχουν ρε αδερφέ, μέσα στους προηγούμενους μήνες. Άλλο αν την είδε στο δρόμο και "έκοψε πέρα" κατά τη λαϊκή ρήση, επειδή ήταν αλά μπρατσέτο με την κοπελιά του, που από  ότι κατάλαβα από τα λεγόμενα της, σύμφωνα με τα λεγόμενα του (παναγία μου τι γράφω...), δεν το ΄χει και πολύ, και μπορεί να την έπιανε από το μαλλί επειδή βρέθηκαν στο ίδιο οπτικό πεδίο και έπαιρνε χαμπάρι, ότι πρόκειται για μια που θα γίνονταν πρώην του, αλλά δεν πρόκαμε ή έρμη, Και που σύμφωνα με τα λεγόμενα της που πάντα βασίζονται στα λεγόμενα του δεν το ΄χει και διαθέτει και IQ φουντουκιού και νοοτροπίες κάπως περίεργες (το πρώτο με το IQ δεν το πιστεύω, το δεύτερο, ναι ...)
Άλλο επίσης αν δεν απάντησε στο τυπικό της "χρόνια πολλά" που του 'στειλε στην ονομαστική του εορτή, γιατί σκιάχτηκε μη το "ευχαριστώ" του γίνει αντικείμενο μελέτης ... γενικά...

Πάμε λοιπόν τώρα στο σήμερα, ή μάλλον στο πριν καμιά εβδομάδα, που από το πουθενά αρχίσαμε πάλι τις "καλημέρες" και φυσικά τα τηλέφωνα στην έρμη εμένα με απορίες του τύπου: "Τώρα τι θέλει, έχει τις μαύρες του και με θυμήθηκε;' " Και τι μου λέει να βρεθούμε, αλλά όχι εκεί και εκεί και εκεί, αλλά αλλού και αλλού και μη το μάθει και η αγαπημένη του που είναι στον πάγο για κάνα μήνα"  και τέτοια ευτράπελα!

Ω! Θεέ μου! Δεν είχα άλλα θέματα τώρα να μπω στο μυαλό του άρρενος του πολλά βαρύ, να καταλάβω τι του ΄ρθε!

Άστον κοριτσάκι μου! Άστον να πάει στα κομμάτια! Άλλωστε από ότι μου λες γράφει το "καλημέρα" με "ι"!
Κάνε του μια διόρθωση και πες του ένα '"Αντίο, έχε γεια" να τελειώνουμε (Σωστά γραμμένο έτσι, να του μείνει και τίποτα!)

Το "Καλημέρα" με "η" ρε φίλε, αλλιώς μη το γράφεις..... Ε μα πια! Που πας ανορθόγραφος να την πέσεις σε φιλόλογο;


1 σχόλιο:

  1. καλημερα.. καλό βραδυ... και... ΧΡΙΣΤΟς ΑΝΕΣΤΗ... με το πανεμορφο νησι..παντα πρωτο... νασαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή